معرفی و بررسی 12 نوع گردشگری رایج و پذیرفته شده در دنیا
1. گردشگری تجاری
گردشگری تجاری، یکی از عناصر مهم در صنعت گردشگری است که به طور گسترده در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نوع گردشگری به تبدیل گردشگری به یک فعالیت اقتصادی می‌پردازد و از امکانات و خدمات متنوعی برای جذب گردشگران و بهره‌برداران بهره میبرد. از جمله ویژگی‌های مهم گردشگری تجاری می‌توان به ارتباطات تجاری، مراکز نمایشگاهی، کنفرانس‌ها، سمینارها، تورهای تجاری و فرصت‌های سرمایه‌گذاری اشاره کرد. این فعالیت‌ها به جذب تعداد زیادی از گردشگران تجاری کمک می‌کنند که از سراسر جهان به منظور حضور در رویدادها و ارتباط با شرکت‌ها و کسب‌وکارها به مقصدهای مختلف سفر می‌کنند.
یکی از جوانب مهم گردشگری تجاری، تأثیر مستقیم و غیرمستقیم آن بر اقتصاد مقصد است. با برگزاری کنفرانس‌ها و نمایشگاه‌های بین‌المللی، افراد به شهرها و کشورهای مختلف سفر می‌کنند که این امر باعث افزایش درآمد محلی، ایجاد فرصت‌های شغلی و رشد اقتصادی میشود. علاوه بر این، گردشگران تجاری معمولاً از خدماتی مانند هتل‌ها، رستوران‌ها، خرده فروشی‌ها و خدمات حمل و نقل محلی استفاده می‌کنند که باعث تحریک صنایع مختلف محلی میشود.
یکی دیگر از مزایای گردشگری تجاری، تبادل فرهنگی و دانش فنی است. در این نوع گردشگری، افراد از مختلف کشورها و فرهنگ‌ها با یکدیگر در ارتباط هستند و تجارب و دانش خود را به اشتراک می‌گذارند. این تبادلات باعث افزایش تفاهم و همکاری بین ملت‌ها و توسعه روابط بین‌المللی میشود که در بلندمدت به تقویت صلح و استقرار استحکام بین‌المللی کمک می‌کند.
همچنین، گردشگری تجاری می‌تواند به توسعه صنعت گردشگری یک کشور کمک کند. با ایجاد بسترهای مناسب برای برگزاری رویدادها و جلب گردشگران تجاری، یک کشور می‌تواند به عنوان یک مقصد محبوب برای صنعت گردشگری شناخته شود و درآمد قابل توجهی را از این طریق کسب کند. افزایش تعداد گردشگران تجاری می‌تواند به توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشورها کمک کند و وضعیت اقتصادی آنها را بهبود بخشد.
با این وجود، گردشگری تجاری نیز با چالش‌ها و مسائلی همراه است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به مسائل محیط‌زیستی، افزایش ترافیک و آلودگی هوا، تأمین امنیت و تدابیر بهداشتی اشاره کرد. برای مدیریت این چالش‌ها، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق، همکاری بین‌المللی و استفاده از فناوری‌های نوین اجتناب‌ناپذیر است.
در نهایت، گردشگری تجاری به عنوان یک عامل مهم در توسعه اقتصادی و فرهنگی جوامع با اهمیت بالقوه‌ای محسوب میشود. با بهره‌گیری از این پتانسیل و مدیریت مناسب، این نوع گردشگری می‌تواند به توسعه پایدار و پیشرفت جوامع و کشورها کمک کند و در عین حال به تعاملات بین‌المللی و فهم متقابل میان فرهنگ‌ها کمک کند.
2. گردشگری فرهنگی
به نظر میرسد که در مقالا گردشگری تجاری، تعاریف در مورد گردشگری فرهنگی لغزنده تر و کمتر، مورد توافق و تایید در ادبیات قرار گرفته است. حدسمن در انی مورد این است که این موضوع منطقی است به این خاطر که تعریف عبارت ” فرهنگ” به تنهایی آسان نیست.
صرف نظر از این، اصل اساسی پشت گردشگری فرهنگی این است که شما به جایی سفر می‌کنید تا سنت‌ها/فعالیت‌های فرهنگی آن را تجربه کنید (خواه صرف تماشای آنها باشید یا فعالانه در آن شرکت کنید). این ممکن است شامل رفتن به یک جشنواره مذهبی در هند یا کارناوال در ریودوژانیرو، برزیل باشد.
3. گردشگری تاریک
هر کسی که برنامه تلویزیونی “گردشگر تاریک” را تماشا کرده باشد، از قبل درک کاملی از گردشگری تاریک خواهد داشت!
با این حال، برای هر کسی که در کل شبنگ تازه کار است، این اقدام کمی مبهم برای کاوش در مکان‌های مرتبط با مرگ و/یا تراژدی است.
دو مثال خواهد بود:
رفتن به کامبوج برای دیدن میدان های کشتار یا به
مکزیک برای El Dia de los Muertos (روز مردگان).
4. گردشگری دندانپزشکی
گردشگران دندانپزشکی افرادی هستند که برای درمان دندانپزشکی به یک کشور خارجی سفر می کنند.
دیوانه به نظر می رسد، درست است؟
با این حال، زمانی که متوجه می‌شوید که می‌توانید با کسری از هزینه در خارج از کشور مراقبت‌های دندانی با کیفیت بالا دریافت کنید، بسیار منطقی‌تر میشود!
5. گردشگری بلایا
گردشگری بلایا کمی مرا به یاد گردشگری تاریک می اندازد. با این حال، این بار شامل بازدید از مکان هایی است که دچار نوعی فاجعه زیست محیطی شده اند.
چه این فاجعه ساخته دست انسان باشد و چه طبیعی، مردم تصمیم می‌گیرند نگاهی به عواقب آن بیندازند و زمان زیادی نمی‌گذرد که کسب‌وکارها برای رسیدگی به آنها شروع به کار می‌کنند.
6. اکوتوریسم
این روزها درباره اکوتوریسم بسیار صحبت شده است – به ویژه در میان مسافران مشتاقی که نمی توانند زندگی بدون ماجراجویی را تصور کنند، اما مایلند مکان های باورنکردنی را که شانس بازدید از آنها را دارند حفظ و محافظت کنند.
افسوس، با وجود سوخت جت که اغلب برای انتقال کارآمد از یک مکان به مکان دیگر مورد نیاز است، زندگی بر اساس این ایده آل ها آسان تر از انجام دادن است!
معضلات اخلاقی به کنار، اکوتوریسم وقتی مسئولانه از مناطق طبیعی بازدید می کنید.
به عبارت دیگر، شما به گونه‌ای سفر می‌کنید که هم محیط زیست را حفظ می‌کند و هم به نفع (به‌جای جلوگیری از) جمعیت محلی.
7. گردشگری آموزشی
این نوع گردشگری که اغلب به «توریسم آموزشی» خلاصه می شود، شامل سفر به یک کشور خارجی برای اهداف آموزشی است.
خود آموزش ممکن است شامل یادگیری یک زبان یا یادگیری اطلاعات در مورد تاریخ، فرهنگ یا شیوه های اجتماعی کشور باشد. مثال‌های خاص شامل رفتن به سفر مدرسه یا رفتن به تحصیل در خارج از کشور است.
8. توریسم قومی
توریست قومی کسی است که انتخاب می کند با دو چشم خود سبک زندگی، آداب و رسوم و اعمال فرهنگ دیگری را تجربه کند.
شبیه گردشگری فرهنگی است، درست است؟
با این حال، طبق این منبع، گردشگری قومی شامل نگاهی نزدیک‌تر، مستقیم‌تر، و «صمیمی‌تر» به فرهنگ دیگری است، در حالی که گردشگری فرهنگی شامل شیوه‌ای غیرمستقیم‌تر است.
9. رویداد گردشگری
تا آنجا که من می توانم بگویم، گردشگری رویداد شامل میزبانی و بازاریابی رویدادهایی به شکلی است که به عنوان جاذبه های گردشگری خاص عمل می کنند.
به عبارت دیگر، شما رویدادی را برگزار می کنید:
مردم را تشویق کنید که از کشور شما دیدن کنند و
کشور خود را با دیدی مثبت بررسی کنید.
توریست رویداد کسی است که کشور مبدا خود را برای بازدید از آن مقصد برای آن رویداد (چه برای کسب و کار یا تفریح) ترک کرده و یک شب اقامت داشته است. اگر آنها نمانند، “بازدید کننده رویداد” در نظر گرفته می شوند.
10. گردشگری خانوادگی
گردشگری خانوادگی یک اصطلاح نسبتاً مبهم و فراگیر به نظر می رسد که شامل تمام اشکال فعالیت های گردشگری است که به عنوان یک واحد خانوادگی انجام می شود.
به عنوان مثال، ممکن است با خانواده خود به جایی سفر کنید و به یک پارک موضوعی بروید، یا هر جاذبه دیگری را که برای کودکان مناسب است در این منطقه امتحان کنید.
گردشگری خانوادگی همچنین شامل بازدید از دوستان و اقوام خود در خارج از کشور است.
11. گردشگری جشنواره
این گردشگری یکی از زیبا ترین و ساده ترین گردشگری محسوب میشود:
توریست فستیوال به کسی گفته می شود که برای شرکت کردن در یک جشنواره به مکانی خاص سفر می کند. این سفر ها ممکن است جشنواره ی گلستونبری،Burning Man، Tomorrowland یا هر یک از فستیوال های زیاد دیگری که در کل جهان برگزار میشوند که شرکت در آنها به منزله گردشگری جشنواره هستند.
12. گردشگری غذا
گردشگری غذا، یک روند فرهنگی و سفری است که از طریق آشنایی با غذاها، رستوران‌ها، بازارهای محلی و تجربه‌ی واقعی غذای محلی، انسان‌ها را به سفره‌های جذاب و تجربیات متنوعی در سراسر جهان می‌کشاند. در این نوع گردشگری، غذا به عنوان یک ابزار برای فراگیری فرهنگ و تاریخ یک جامعه به کار می‌رود. هر منطقه و کشور دارای الگوهای خاص خوراکی و آشپزی است که نشان‌دهنده‌ی تاریخ، جغرافیا، اقتصاد و فرهنگ آن منطقه می‌باشد. گردشگران غذایی اغلب به دنبال تجربه‌های چشایی جدید و غذاهای محلی اصیل هستند که در محیط‌های محلی یا در برنامه‌های آموزشی و تجربیات آشپزی شرکت می‌کنند.
یکی از جذابیت‌های بزرگ گردشگری غذایی، امکان تجربه‌ی غذاهای محلی و خاص هر منطقه است. از بازارهای خیابانی پر هیجان تا رستوران‌های سنتی و حتی آشپزخانه‌های خانگی، گردشگران می‌توانند با طعمها و روایح جدیدی آشنا شوند. این تجربه‌ها به آنها اجازه می‌دهند تا با محلی‌ها در ارتباط بیشتری قرار گیرند و فرهنگ آن منطقه را بهتر بفهمند.
همچنین، گردشگری غذایی می‌تواند به توسعه‌ی اقتصادی منطقه‌ها کمک کند. با ارائه‌ی فرصت‌های تجاری به کشاورزان محلی، تولیدکنندگان، سرآشپزان و رستوران‌ها، این نوع گردشگری می‌تواند به توسعه‌ی صنعت غذا و گردشگری در مناطق روستایی و شهری کمک کند. همچنین، با تقویت هویت محلی و ترویج غذاهای محلی، می‌تواند به توسعه‌ی هویت فرهنگی و گردشگری منطقه کمک کند.
گردشگری غذایی همچنین می‌تواند به حفظ و حراست از محیط زیست کمک کند. با ترویج غذاهای محلی و فصلی، کشاورزان ترغیب به استفاده از روش‌های کشاورزی پایدارتر میشوند. همچنین، این نوع گردشگری می‌تواند به حفظ تنوع زیستی مناطق مختلف کمک کرده و به حفظ تنوع ژنتیک گیاهان و حیوانات کمک کند.
اما این نوع گردشگری نیز با چالش‌هایی روبه‌رو است. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها عدم حفظ و حراست از محیط زیست است. افزایش تقاضا برای غذاهای محلی ممکن است به تخریب منابع طبیعی و کاهش تنوع زیستی منطقه منجر شود. همچنین، فشار بر برخی از منابع محلی مانند آب و خاک نیز افزایش می‌یابد.
در نهایت، گردشگری غذایی به عنوان یک فرصت برای ارتقای فرهنگ و توسعه‌ی اقتصادی مناطق مختلف شناخته میشود. با توجه به تاثیرات مثبت و منفی آن، لازم است که استراتژی‌هایی برای مدیریت اثرات آن اتخاذ شود تا از فرصت‌های غیرقابل بازگشتی استفاده شود و همچنین از پتانسیل‌های مخرب آن جلوگیری شود.
