چگونه ذهن را آرام کنیم؟ و تأثیر آن در تربیت کودکان
افکار مضطرب، نگرانی در مورد آینده، پشیمانی از گذشته. تنش و استرس راه منحصر به فردی برای نفوذ در ذهن ما و تحت تاثیر قرار دادن ما دارند. مدیریت استرس و عوامل استرس زای زندگی مدرن می تواند چالش برانگیز باشد.
خوشبختانه، تکنیک‌ها و تمرین‌هایی وجود دارد که می‌توانید در زندگی روزمره خود وارد کنید تا به آرامش ذهن و یافتن آرامش، رویدادی در زمان مبارزه کمک کند.
چگونه می توانم ذهن خود را آرام کنم؟
در حالی که نمی‌توانیم همه استرس‌ها را از زندگی‌مان ریشه کن کنیم، می‌توانیم یاد بگیریم که آن را بهتر مدیریت کنیم. ابتدا، با آگاهی از پاسخ استرس و تعداد عوامل استرس زا که روزانه خود را در معرض آن قرار می دهید، شروع کنید. چه چیزی ذهن شما را در هوشیاری دائمی نگه می دارد؟ چه چیزی بیشترین نگرانی را برای شما به همراه دارد؟
پس از شناسایی مشکلات، می توانید به دنبال درمان باشید. امکانات بی پایان هستند، از حرکت فیزیکی گرفته تا تغذیه، خواب، مدیتیشن و نفس کشیدن.
ما چهار تمرین تمدد اعصاب را بیان کردیم که ذهن را آرام می کند و برای مبتدیان مناسب است.
یاد بگیرید چگونه مراقبه کنید
فواید مدیتیشن بسیار زیاد است و هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی قابل احساس است. بسیاری از مطالعات انجام داده اند که مدیتیشن اثرات فوق العاده ای بر کاهش استرس، سلامت روان و حتی کنترل فشار خون دارد.
راه های متعددی برای استفاده از مدیتیشن برای کاهش استرس و اضطراب، احساس آرامش و حتی رفع علائم افسردگی وجود دارد. اما در حالی که مدیتیشن به اشکال مختلف وجود دارد، در هسته آن تمرین آگاهی شما و جلب توجه شماست.
اگر تازه کار هستید، مدیتیشن تجسم مکانی عالی برای شروع است. همانطور که ورزشکاران معروف قبل از بازی بزرگ تجسم را تمرین می کنند تا بهترین بازی را انجام دهند، شما می توانید مدیتیشن تجسم آرام را تمرین کنید تا به شما کمک کند آرام بمانید یا اضطراب را از بین ببرید.
برای شرکت در تمرین اصلی تجسم، مراحل زیر را دنبال کنید:
با پیدا کردن یک مکان آرام برای نشستن شروع کنید – روی یک بالشتک مراقبه یا ایستادن در لبه صندلی خوب است.
یک تایمر را برای پنج تا ده دقیقه تنظیم کنید.
پشت خود را صاف نگه دارید. تصور اینکه رشته‌ای از پایه ستون فقرات به سمت بالا از پشت، گردن و بالای سرتان می‌رود، می‌تواند کمک کند.
به آرامی چشمان خود را ببندید.
یک مکان آرام را تصور کنید. بیایید بگوییم که شما در ساحل علف‌آلود یک جویبار آرام نشسته‌اید. هوا عالیه خورشید پوست شما را گرم می کند و نسیم خنک و ملایم شما را از گرم شدن بیش از حد جلوگیری می کند.
صدای جاری شدن آب رودخانه را بشنوید. نسیم را روی پوست خود احساس کنید. بوی تازه گل ها و فضای باز را استشمام کنید.
به آرامی از زیر شکم خود نفس بکشید. روی تنفسی که وارد و خارج از ریه های خود می شود تمرکز کنید.
وقتی فکر، احساس یا احساسی وارد ذهن شما می‌شود، آن فکر، احساس یا احساس را تصور کنید که روی برگ افرا در رودخانه شناور است. برگ و آنچه روی آن است را ببینید. آن فکر، احساس یا عاطفه را بپذیرید. بد یا خوب، ترسناک، هشدار دهنده یا نگران کننده نیست. به سادگی آن را روی برگ ببینید و بگذارید از رودخانه عبور کند. به تمرکز بر نفس و تجسم خود در لبه جریان برگردید.
این کار را هر بار که با یک فکر اضافی مواجه شدید تا زمانی که زنگ هشدار شما به صدا درآید، ادامه دهید. سپس به آرامی تصویری را که تجسم کرده اید رها کنید. قبل از بلند شدن، فقط چند دقیقه وقت بگذارید تا از حالت مراقبه خارج شوید.
قرار گرفتن در حالت مدیتیشن برای شما با تمرین منظم فرآیندی سریع و آسان خواهد بود. با شیرجه رفتن بیشتر در تمرین، تنش فیزیکی کمتری در بدن خود احساس خواهید کرد. اینجا را بخوانید
ذهن آگاهی را تمرین کنید
ذهن آگاهی یکی دیگر از تمرینات عالی برای ترویج آرامش و آرامش است. این بسیار به مدیتیشن نزدیک است، اما از این نظر منحصر به فرد است که می توانید ذهن آگاهی را در هر مکان و هر زمان تمرین کنید. هدف ذهن آگاهی این است که در حال حاضر باقی بمانید – به همین سادگی.
در اینجا یک تمرین اصلی تمرکز حواس وجود دارد که می توانید در حین انجام یک فعالیت سخت مانند شستن ظروف در سینک آشپزخانه خود امتحان کنید:
پشت سینک خود بایستید و آماده شستن ظروف خود باشید. به خودتان بگویید که شستن ظروف تمام کاری است که حداقل تا ده دقیقه آینده انجام خواهید داد. به این زمان متعهد باشید.
تمام ماهیچه های بدن خود را که می توانید منقبض کنید. برای شمارش سه نگه دارید. رهایی. این کار را سه بار تکرار کنید.
الان بدنت چه حسی داره؟ توجه داشته باشید که آیا روی یک قسمت خاص از بدن تمرکز می کنید. بدن خود را کمی تکان دهید تا تنش اضافی از بین برود.
سه نفس عمیق به داخل و خارج بکشید. آیا فکر دیگری در ذهن شما می زند؟ به آنها بگو صبر کنند.
شیر آب را باز کنید. زمانی را صرف دریافت دمای مناسب آب کنید – نه خیلی گرم، نه خیلی سرد. وقتی آب روی انگشتانتان می‌لغزد، روی ظاهر آن تمرکز کنید. تغییر آن از سرد به گرم و گرم را احساس کنید. بشنوید که با عجله از شیر آب می ریزد و به داخل فاضلاب می ریزد.
مقداری صابون به یک اسفنج اضافه کنید. رنگ براق آن را ببینید و به عطر آن توجه کنید. اسفنج را به هم بزنید تا حباب ایجاد شود، با تماشای تعداد حباب ها و احساس گرمای آن ها روی پوست دستان خود حرکت کنید.
احساس می کنید یک فکر یا احساس اضافی در راه است؟ به آن توجه کنید. سپس آن را رها کنید. توجه خود را به صابون و اسفنج برگردانید.
ظرفی را بردارید تا بشویید. ظرف را بررسی کنید. به آرامی شروع به تمیز کردن آن کنید و مراقب باشید که هر تکه زباله را بشویید.
با دیدن تمام نقاط کثیف و آبشار صابونی، ظرف را بشویید. آن را کنار بگذارید تا خشک شود. به تنفس عمیق ادامه دهید.
تأثیر آرام کردن ذهن در تنبیه بدنی کودکان
آرام کردن ذهن در تنبیه بدنی کودکان یک مسئله بسیار مهم و پیچیده است که تأثیرات گسترده‌ای بر روند رشد و توسعه آنها دارد. تنبیه بدنی کودکان، به معنای استفاده از فیزیکی یا حتی عمل ضرب و شتم برای اعمال انضباط یا تنبیه آنها است. این روش تربیتی در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفته است، اما امروزه با شناخت عمیق‌تر از اثرات آن، اکثر تربیت‌کنندگان و روان‌شناسان به شدت از آن منع کرده و به جای آن روش‌های دیگری را ترویج می‌دهند.
آرام کردن ذهن در کتک زدن کودکان به دلیل تأثیر مثبتی که بر روند توسعه ذهنی و عاطفی آنها دارد، بسیار حیاتی است. این روش‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
- استفاده از تکنیک‌های آرامشی: مانند تنفس عمیق، تمرینات ذهنی مثل تمرکز بر روی یک شیء یا فکری خاص. این تکنیک‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا احساساتشان را کنترل کرده و از تنبیه بدنی جلوگیری کنند.
- ارائه محیط آرام و حمایت‌کننده: برای جلوگیری از رخداد وقوع تنبیه بدنی، اطرافیان باید محیطی امن و آرام برای کودکان فراهم کنند. این شامل ارتباط گرم و پذیرایی از نیازها و احساسات کودکان می‌شود.
- آموزش مهارت‌های مدیریت احساسات: کودکان باید آموزش داده شوند که چگونه با احساسات منفی خود مثل خشم یا ناراحتی برخورد کنند. این مهارت‌ها آنها را قادر می‌سازد تا به جای رفتارهای ناگهانی و عصبانی، به روش‌های سازنده‌تری برای بیان احساساتشان پرداخته و با مسائل برخورد کنند.
- ترویج روش‌های تعامل مثبت: به جای تنبیه بدنی، از روش‌های مثبت مثل تشویق، تقویت مثبت و مدیریت مثبت رفتارها استفاده کنید. این روش‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا ارتباط مثبت و سالمی با محیط اطرافیان خود برقرار کنند.
به طور خلاصه، آرام کردن ذهن در تنبیه بدنی کودکان می‌تواند اثرات مثبت و بلندمدتی بر روند رشد و توسعه آنها داشته باشد. با این رویکردهای جدید، می‌توان به جای استفاده از تنبیه بدنی، کودکان را به روش‌های سازنده‌تری برای مدیریت احساسات و رفتارهایشان آموزش داد تا آینده سالم‌تری داشته باشند.
